Στο εδώ και τώρα
Μαζί με το χθες, μαζί με το αύριο, ζούμε στο σήμερα και δρούμε στο τώρα!
Η παιδική ηλικία, όπως και καθετί που ανήκει στο παρελθόν, μελετάται και διερευνάται μέσα από τον τρόπο που συνεχίζει να μας επηρεάζει στο παρόν. Το τώρα είναι η μόνη στιγμή που διαμορφώνουμε εμπειρίες και, άρα, η μόνη στιγμή να διαμορφώσουμε διορθωτικές εμπειρίες προς παλαιότερα τραύματα ή παρερμηνείες.
Η συνεδριακή ώρα είναι η στιγμή που μας δίνεται η ευκαιρία βιωματικά να φροντίσουμε τα τραύματά μας και να θεραπεύσουμε αυτό που κρύβουμε βαθιά μέσα μας, πονεμένο.
Όλα ξεκινούν από την σχέση
Με φροντίδα και σεβασμό ο ψυχοθεραπευτής είναι συνοδοιπόρος στην διαδρομή που θέλει ο θεραπευόμενος να κάνει ανακαλύπτοντας βαθύτερα τον εαυτό του.
Μια απώλεια, ένα τραυματικό γεγονός, ένας θάνατος, υπέρμετρο άγχος, χάος, φοβίες και ό,τι άλλο μπορεί να μας κατακλύζει. Μπορεί κάποια να γεννήθηκαν στο μακρινό παρελθόν και άλλα να συμβαίνουν στο παρόν. Την θεραπεία την ξεκινάμε από την ίδια την συνάντηση μας. Αυτό που ακούγεται τόσο απλό και καθημερινό είναι μία από τις ουσιαστικότερες και πιο θεραπευτικές προκλήσεις. Η ίδια η συνάντησή μας και ο τρόπος που θα υπάρξουμε στον κοινό χώρο είτε από κοντά είτε δικτυακά θα προκαλέσει την θεραπευτική κατάσταση.
Ο κάθε ένας μοναδικός
Ως ψυχοθεραπευτής είμαι εδώ γιατί θέλω να γνωρίσω εσένα και ό,τι μοναδικό σε
χαρακτηρίζει ως άνθρωπο.
Έχουν γίνει πολλές μελέτες και κατηγοριοποιήσεις σε διαταραχές, ψυχαναγκασμούς και νευρώσεις. Τα προβλήματα και οι δυσκολίες που συναντά ο καθένας μας μπορούν να κατηγοριοποιηθούν με ποικίλους τρόπους. Ταυτόχρονα όμως είναι μοναδικά με τον ίδιο τρόπο που ο καθένας μας είναι μοναδικός, καθώς κυριολεκτικά δεν υπάρχει ένας άνθρωπος ίδιος με τον άλλο.
Έτσι, στη συνεδρία συναντιόμαστε βάζοντας στην άκρη τους χαρακτηρισμούς και τις προκαταλήψεις, κρατώντας ως βασική αρχή ότι αυτό που βιώνει ο καθένας είναι ιδιαίτερο και μοναδικό. Άρα ο στόχος για αρχή, είναι να αποκτηθεί η γνώση του τι ακριβώς είναι αυτό που χαρακτηρίζει τον καθένα.
Μετέπειτα, στόχος είναι το τι μπορείς να κάνεις με αυτό και πώς θα συνυπάρξεις μαζί του ή όχι.
Ζωή με χαρά
Ξέροντας πώς να φροντίζουμε τον εαυτό μας μπορούμε να βρούμε την ομορφιά σε κάθε στιγμή.
Η ζωή είναι ένα χάος γεμάτο αντιφάσεις, απρόσμενες εκπλήξεις, αβεβαιότητα, πόνο, φόβο και στο τέλος πεθαίνεις. Ακούγεται τόσο σκληρό που μάλλον με ανέκδοτο μοιάζει παρά με την πραγματικότητα. Κι όμως, μέσα σε αυτόν τον ακατανόητο και πολλές φορές αφιλόξενο κόσμο αναζητούμε την ευτυχία και ελπίζουμε σε μια χαρούμενη και γεμάτη ζωή.
Το πρόβλημα είναι ότι πιστεύουμε ότι αυτές οι δύο πραγματικότητες είναι αδύνατον να συνυπάρχουν. Είτε είσαι απαισιόδοξος, μηδενιστής, ορθολογιστής, στυγνός επαγγελματίας, είτε είσαι φαντασιόπληκτος, ονειροπόλος, πετάς στα σύννεφα… κλπ.
Η έκπληξη είναι ότι αυτές οι δύο αντιφάσεις όντως συνυπάρχουν. Αν και η ζωή πράγματι είναι όλα τα παραπάνω, με την παραδοχή τους, έχουμε τη δυνατότητα να εξασκηθούμε στην αντοχή των δύσκολων συναισθημάτων που κουβαλάει η χαώδης κατάσταση από την οποία διακατέχεται η ύπαρξη. Αντέχοντας να εκτιθόμαστε σε αυτό που ονομάζουμε ζωή αντέχουμε και να δημιουργούμε σχέσεις, να συνδεόμαστε και να αγαπάμε. Η επαφή, η σύνδεση και ως αποτέλεσμα η αγάπη είναι που δίνει στη ζωή μας νόημα και την φωτίζει με χαρά και ευτυχία.
Τόσο λίγο για τόσο πολύ
Μια ώρα την εβδομάδα που μόνο εσύ έχεις σημασία!
Η ψυχοθεραπεία είναι αυτή η μία ώρα την εβδομάδα στην οποία συγκεντρώνεσαι απολύτως και εξ ολοκλήρου σε εσένα και στον τρόπο που εσύ λειτουργείς. Έτσι, μαθαίνοντας καλύτερα εσένα, αποκτάς τη δυνατότητα να αναπλάθεις και να μεταμορφώνεις τα κομμάτια που εσύ επιλέγεις να μετακινήσεις. Έτσι ώστε τις υπόλοιπες 167 ώρες της εβδομάδας, να μπορείς να είσαι παρών στο εδώ και τώρα, πιο ζωντανός και πιο δυνατός
Ο ψυχοθεραπευτής συμμετέχει
Τώρα, μαζί, για εσένα.
Ο ψυχοθεραπευτής δεν είναι ένας βουβός, απόμακρος ακαδημαϊκός. Αντιθέτως, επικοινωνεί διαρκώς με τον θεραπευόμενο, συμμετέχει και συμβάλλει στην αναζήτησή του. Ως συνοδός, στέκεται δίπλα στον θεραπευόμενο και βιώνει μαζί του τις προκλήσεις με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος. Είναι ένα ταξίδι καθαρά δικό του, που όμως δεν χρειάζεται να το κάνει κανείς μόνος, αλλά μαζί. Αυτό το "μαζί" είναι που κάνει το ταξίδι ικανό να μετατραπεί σε ένα ταξίδι αλήθειας, επίγνωσης και δύναμης.
Η θεραπεία είναι για όλους Ι
Μέσα από την θεραπεία αποκτάμε εργαλεία για να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της ζωής αποτελεσματικότερα.
Άγχος, φοβίες, κατάθλιψη, κρίσεις πανικού, υπαρξιακές ανησυχίες, κλπ.
Όλα τα παραπάνω είναι θέματα που απασχολούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όλους τους ανθρώπους. Δεν χρειάζεται να τα ζει κανείς μόνος του. Και δεν χρειάζεται να δίνει κάποιος περισσότερη βαρύτητα και χρόνο σε αυτά από όσο είναι ωφέλιμο. Μέσα από την θεραπευτική σχέση κάθε δυσβάσταχτη κατάσταση γίνεται κίνητρο για την ενδυνάμωση και την αντοχή μας στο απρόβλεπτο που ονομάζουμε ζωή. Η αντοχή και η επίγνωση όλων των πλευρών της ζωής φέρνει έτσι μεγαλύτερη ευεξία, κάτι που αξίζουμε όλοι ανεξαιρέτως.
Η θεραπεία είναι για όλους ΙΙ
Η θεραπεία είναι ένα εργαλείο που μας κάνει πιο πλούσιους.
Η ψυχοθεραπεία μέχρι τώρα συνήθως συνδέεται με βαθιά ψυχικά νοσήματα και πολλές φορές και με την Ψυχιατρική. Ενώ αυτό είναι μία πραγματικότητα, ταυτόχρονα η Ψυχοθεραπεία έχει αναπτυχθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να αφορά το ευρύ κοινό και τα καθημερινά μας προβλήματα.
Η αγωνία της ύπαρξης, το άγχος της καθημερινότητας, η δυσκολία της κοινωνικής επαφής, τα εμπόδια επαφής σε μία σχέση, ο φόβος του θανάτου, ο πόνος της απώλειας όταν αγαπημένα μας πρόσωπα πεθαίνουν, η σκληρότητα της αναζήτησης της ελευθερίας μας. Ο κόσμος φαίνεται να αποτελείται από ένα σύνολο χαωδών καταστάσεων. Όλα τα παραπάνω είναι καταστάσεις που αφορούν όλο τον κόσμο. Η ψυχοθεραπεία δίνει την ευκαιρία, ξεκινώντας από το εδώ και τώρα, να αποκτήσει ο καθένας μας εργαλεία για να αντιμετωπίζει την καθημερινότητά του με επίγνωση.
Μαζί με τα εργαλεία, η ψυχοθεραπεία παρέχει επίσης το κατάλληλο πλαίσιο και χρόνο ώστε να βιωθούν αυτά που κουβαλάμε μέσα μας, καταπιεσμένα και βουβά. Δίνοντάς τους τη δυνατότητα να φανερωθούν, να εκφραστούν, να βιωθούν, και τέλος, να μπορέσουμε να απελευθερωθούμε από το βάρος που συντηρούσαν.
Με σεβασμό προς τον τρόπο του καθενός
Καθετί που μας βασανίζει, είτε αυτό είναι το άγχος, οι φοβίες, ή η κατάθλιψη, κάποια στιγμή μας ήταν χρήσιμο και μας έσωσε από κάτι. Κάθε μηχανισμός που έχουμε αναπτύξει όσο δυσλειτουργικός και αν φαίνεται τώρα, κάποια στιγμή ήταν η καλύτερη δυνατή λύση. Έτσι, μέσα από τη θεραπεία, με σεβασμό προς την ύπαρξη αυτού του μηχανισμού, θα εντοπίσουμε σε ποιο βαθμό παραμένει βοηθητικός και σε ποιο βαθμό πλέον είναι δυσλειτουργικός.
Έτσι, θα μπορέσει να ξεπεραστεί και να αντικατασταθεί από έναν νέο, πιο λειτουργικό τρόπο αντιμετώπισης των θεμάτων μας.